معاون بینالملل اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت: با کشورهایی که با آنها همکاری نزدیک نداریم میتوانیم از طریق یک کشور ثالث که ارتباط نزدیکی با این کشورها دارند، همکاریهای سهجانبه تعریف کنیم، تا از میان این مثلث کمک کنیم که مدل جدیدی از توسعه همکاریهای منطقهای تعریف کنیم.
حسامالدین حلاج در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در مورد تاثیر تحریمها بر اقتصاد کشور اظهار کرد: همه کشورهای دنیا برای اینکه بتواند توسعه پیدا کند نیازمند خروج از انزوا شوند و این موضوع قطعا بر بنگاههای اقتصادی تاثیرگذار است و قابل اغماض نیست. این که میزان تاثیرگذاری این مساله چقدر باشد در کشورهای مختلف متفاوت است و به ویژگیهای اقتصادی کشورها و اینکه به چه میزان بتواند کالاهای مورد نیاز خود را در داخل کشور خود تامین کند و همینطور پیوستگی آن با کشورهای تراز اول دنیا بستگی دارد.
وی افزود: با توجه به اینکه در سالهای قبل از تحریمهای فعلی نیز چندان ارتباط ساختارمندی با کشورهای همسایه نداشتیم و از آنجا که شرکای اول تجاری بیشتر کشورهای توسعهیافته همسایگان آنها هستند؛ نتوانستیم در دوران تحریمها تاثیرگذاری بر بنگاههای اقتصادی خود را کاهش دهیم و عملا از این موضوع آسیب دیدیم. در صنوف مختلف و در بخشهای مختلف اقتصادی تاثیر تحریمها قابل مشاهده است.
حلاج با اشاره به تاثیر تحریمها بر صنایع تولیدی کشور نیز گفت: صنایع تولیدی ما نیز از تاثیر تحریمها دور نبودند، ماشینآلاتی که در تولید محصولات مورد استفاده قرار میگیرند ممکن است نیاز به نوسازی داشته باشند. بسیاری از شرکتهای اتاق بازرگانی به ما مراجع میکردند که قبل از تحریمها با شرکتهای خارجی همکاریهای بلندمدتی داشتند اما به دلیل تحریمها نتوانستند برای تعمیر یا آموزش نیروهای انسانی برای کار با دستگاهها ارتباط خود را داشته باشند و طرفهای خارجی بعد از تحریمها حتی پاسخگوی ایمیل یا ارتباط به هر شکلی نبودند.
وی در ادامه بیان کرد: در زمینه تامین مواد اولیه هم صنایع داخلی دچار مشکل شدند. مانند غذایی در یک کشور با موادی که برای آن کشور و متاثر از فرهنگ آن است و برای طبخ آن نیاز به همان مواد اولیه است، در بعضی از رشتهها و صنایع هم نیاز به مواد اولیه از بعضی کشورها وجود دارد. در بعضی صنایع مواد اولیه خارجی وارد میشد و در برخی متکی به مواد اولیه داخلی بودیم.
معاون بینالملل اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان ساخت: ارتباط و حضور در مجامع بین المللی بسیار نه تنها در اقتصاد بلکه در همه حوزههایی که مشکل ایجاد شده تاثیرگذار است؛ ما نتوانستیم از حضور خود در مجامع بینالمللی استفاده کنیم. در حوزه منطقه ای میتوانیم از اوراسیا، شانگهای یا اکو استفاده کنیم. سازمانهای بینالمللی که ایران در آنها عضویت دارد، مهمترین مواردی هستند که میتوانیم ظرفیتهای خود را بروز دهیم. همکاریهای دوجانبه هم میتوانند به خودی خود تاثیرگذار باشند.
وی افزود: با کشورهایی که با آنها همکاری نزدیک نداریم، میتوانیم از طریق یک کشور ثالث که ارتباط نزدیکی با این کشورها دارند، همکاریهای سهجانبه تعریف کنیم، تا از میان این مثلث کمک کنیم که مدل جدیدی از توسعه همکاریهای منطقهای تعریف کنیم. برای مثال ما با افغانستان و پاکستان رابطه خوبی داریم؛ میتوانیم پروژههایی را با آنها تعریف کنیم. یا اگر میخواهیم صادرات خود را به کویت توسعه دهیم، میتوانیم از طریق عراق این کار را انجام دهیم و در کنار آن مدل توسعه روابط جدیدی در منطقه داشته باشیم.
حلاج خاطرنشان کرد: به طور کلی از ایجاد روابط بینالمللی با همه کشورهای دنیا استقبال میکنیم، همانطور که در زمان برجام ما نباید از کار با شرق غافل میشدیم، الان هم که کشورهای غربی به دلیل تحریمها علی رغم علاقهمندی پا پیش نمیگذارند نباید از آنها غافل شویم. بنابراین ما باید یک مدل و نقشه کار همکاری با کشورهای مختلف داشته باشیم و بدانیم که از کار با چین یا هند چه میخواهیم. سند همکاری ۲۵ ساله با چین که نسخه اول آن را در تیرماه سال گذشته دیدیم مدل خوبی است که میتواند توسعه پیدا کند.
وی ادامه داد: میتوانیم همین کار را روسها یا کشورهای مختلف اروپایی انجام دهیم. آنها میدانند که از کار با ما چه میخواهند اما باید یک اتحاد بین دستگاههایی که در حوزه اقتصاد هستند به وجود بیاید که همه تکلیف خود را از کار با آن کشور بدانند و مشخصا بدانند که ۱۰ سال دیگر میخواهند با این کشور چه کنند. این باعث میشود که ما بتوانیم پروژههای مشخصی تعریف کنیم که قابل سنجش و ارزیابی باشد، برای مثال پیامد همکاری ایران با هندوستان در چابهار بعد از سه سال چه بوده است.